ઊંડો શ્વાસ લો. છોડો. તમે કુદરતના ખોળે આવી ગયા છો. શિયાળામાં પ્હો ફાટતાં ગાંધી શિખર પર જાવ. પ્રકાશની નદી ઊંચા નીચા પર્વતો પર વહેતા ઝરણા અને આળસ મરડતા પક્ષીઓને જાગૃતિના જાદુઈ નૃત્યમાં નવડાવી રહી છે. વર્ષાઋતુમાં ફૂલોથી લચેલી, લીલોતરીના પડઘાં પાડતી સાપુતારાની ઊંચી નીચી પર્વતમાળાઓમાં શ્વાસ લો. અને ઢળતા પાંદડા પર બેસીને ધ્યાન ધરતા વર્ષાબિન્દુઓને નિહાળો. તમારી આસપાસ રાજ્યના સૌથી ગાઢ વનાચ્છાદનો પૈકીનું એક ઉભું છે. ઉનાળામાં ગવર્નર્સ હિલના વિસ્તારમાં બિન્ધાસ્તપણે ચાલો અને આકાશમાં તારા ટમટમવા માંડે ત્યારે સાપુતારા તળાવમાં ડૂબકી મારતા સૂર્યનો અવાજ સાંભળો. જેવી તમારી બસ અંબિકા નદી પર થઈને પર્વત ચડવા માંડે છે કે તમે નગરો અને શહેરોની ભીડ તમારી પાછળ છોડી દો છો અને આદિવાસી લોકોના સશક્ત વિશ્વમાં દાખલ થાવ છો. સહ્યાદ્રીની ગિરિમાળામાં, લગભગ 1000 મીટરની ઊંચાઈએ આવેલા આ ડાંગી વિસ્તારનું નામ આદિવાસીઓના પૂજનીય સાપ દેવના નામ પરથી પડ્યું છે, જેનો અર્થ થાય છે ‘સાપનું ઘર’, એટલે કે સાપુતારા. ગુજરાતના એકમાત્ર ગિરિમથક હોવા છતાં તેનું ઓછામાં ઓછું વ્યાપારીકરણ થયું છે અને હજુ પણ દૂષિત થયું નથી.